Zalecenia konsultanta krajowego w dziedzinie położnictwa i ginekologii, konsultanta krajowego w dziedzinie neonatologii, konsultanta krajowego w dziedzinie perinatologii, prezesa polskiego towarzystwa ginekologów i położników, prezesa polskiego towarzystwa neonatologicznego oraz prezesa polskiego towarzystwa medycyny perinatalnej dotyczące porodu w wyznaczonym oddziale w przypadku podejrzewanego lub potwierdzonego zakażenia kobiety ciężarnej wirusem covid-19. 

W przypadku potwierdzonego zakażenia wirusem COVID-19 należy rozważyć rozwiązanie pacjentki cięciem cesarskim ze wskazań epidemiologicznych, poza sytuacjami gdy poród jest zaawansowany, przebiega dynamicznie lub rokuje zakończenie w przeciągu krótkiego czasu.

Zbyt mała liczba danych nie pozwala na jednoznaczną ocenę braku ryzyka przeniesienia zakażenia w trakcie laktacji. Do transmisji zakażenia może dojść drogą kropelkową lub przez kontakt bezpośredni z matką. Na dzień dzisiejszy nie ma pewności, czy nie może dojść do zakażenia poprzez pokarm i na ile jest pewne, że standardowa pasteryzacja wyeliminuje wirusa. Po porodzie w przypadku kobiet obserwowanych w kierunku zakażenia, pokarm powinien podlegać pasteryzacji i przy zachowaniu zasad aseptyki może być podawany dziecku. W przypadku kobiet z potwierdzonym zakażeniem pokarm powinien być utylizowany. W przypadku kobiet zakażonych nie należy bez wskazań hamować laktacji. W momencie potwierdzenia ustania ryzyka transmisji zakażenia będą one mogły karmić dziecko naturalnie.

W przypadku obecności zakażenia dziecko należy izolować od matki do chwili zakończenia możliwości transmisji infekcji.

Uzasadnienie zalecenia:

  1. istnieje prawdopodobieństwo zakażenia się noworodka wirusem mogącym znajdować się w kanale rodnym lub jego okolicach (układ moczowy, przewód pokarmowy). Ilość wydalin matki na jakie jest narażone dziecko w czasie cięcia cesarskiego jest nieporównywalnie mniejsza w porównaniu do porodu drogami natury. Ponadto czas cięcia cesarskiego jest nieporównywalnie krótszy od czasu porodu drogami natury, a więc mniejsze jest też ryzyko zakażenia wewnątrzmacicznego (szczególnie po odpłynięciu płynu owodniowego) i zakażenia okołoporodowego.
  2. poza podwyższonym ryzykiem transmisji zakażenia miedzy matką i dzieckiem obecność zakażonej kobiety rodzącej stwarza istotne zagrożenie dla personelu lekarsko-pielęgniarskiego. Przy znacznie dłuższym czasie trwania porodu drogami natury (nierzadko obejmującym więcej, niż jedną zmianę personelu) oraz przy istniejących ograniczeniach odpowiedniego sprzętu zabezpieczającego przed zakażeniem czas potencjalnej ekspozycji jest poważnym problemem i prowadzi do większego ryzyka konieczności wprowadzenia kwarantanny dla personelu. Znacznie dłuższy czas zajęcia stanowisk wyznaczonych dla kobiet zakażonych lub obserwowanych w kierunku zakażenia może  ograniczyć możliwości udzielenia pomocy kolejnej pacjentce. Ponadto zespół lekarsko pielęgniarski jest przez znacznie dłuższy okres wyłączony z możliwości udzielania pomocy innym, zdrowym pacjentkom.