Członek zarządu PTMP

Specjalista położnictwa i ginekologii, perinatologii oraz genetyki klinicznej.

Kierownik Kliniki Położnictwa i Perinatologii w Szpitalu Pediatrycznym Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego na ul. Żwirki i Wigury 63a, którą zorganizował od podstaw.

Prodziekan Wydziału Nauk o Zdrowiu ds. Kierunku Położnictwo Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Skończył studia medyczne w 1996 r.. W 2002 r. uzyskał stopień dr n. med. na podstawie dysertacji pt.: „Ocena przepływów żylnych i tętniczych w ciążach powikłanych opóźnionym wewnątrzmacicznym wzrastaniem płodu”.

W latach 2003-2005 spędził 27 miesięcy na stypendium naukowym w King’s College Hospital w Londynie, szkoląc się z zakresu ultrasonografii, diagnostyki prenatalnej i medycyny płodu pod kierunkiem prof. Kyprosa Nicolaidesa oraz echokardiografii płodowej pod kierunkiem Prof. Lindsey Allan.

W 2005 r., jako pierwszy Polak uzyskał w Londynie Diploma in Fetal Medicine, odpowiednik nadspecjalizacji z medycyny płodu.

W latach 2006-2008 szkolił się przez 24 miesiące w zakresie diagnostyki obrazowej w Peninsula Radiology Academy w Derriford University Hospital w Plymouth w Wielkiej Brytanii.

W roku 2010 uzyskał stopień dr hab. n. med. na podstawie dorobku naukowego oraz pionierskiej pracy pt.: „Zastosowanie ultrasonografii trójwymiarowej w diagnostyce prenatalnej między 11+0 – 13+6 tygodniem ciąży”.

W 2016 r. uzyskał tytuł profesora nauk medycznych.

Specjalizuje się w diagnostyce prenatalnej (w tym inwazyjnej tj. amniopunkcja, biopsja kosmówki, kordocenteza), perinatologii, genetyce rozrodu, ultrasonografii ginekologiczno-położniczej oraz terapii płodu.

Przewodniczący Sekcji Diagnostyki Prenatalnej Polskiego Towarzystwa Genetyki Człowieka. Członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Medycyny Perinatalnej oraz zarządów Sekcji Ultrasonografii, Sekcji Terapii Płodu oraz Sekcji Perinatologii Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników.

Autor i współautor 24 rozdziałów w książkach oraz ok.100 publikacji w recenzowanych czasopismach naukowych, dotyczących min. zastosowania ultrasonografii trójwymiarowej w diagnostyce prenatalnej, klinicznych zastosowań ultrasonografii ginekologiczno-położniczej, zastosowania technik dopplerowskich w ciąży wysokiego ryzyka, wczesnego wykrywania i wewnątrzmacicznej terapii wad płodu oraz nowoczesnych metod diagnostycznych i leczniczych w perinatologii. W 2004 roku ukazała się monografia „Badanie ultrasonograficzne między 11+0-13+6 tygodni ciąży” pod redakcją Kyprosa Nicolaidesa i Piotra Węgrzyna, będąca pierwszą publikacją książkową w języku polskim dotyczącą tej problematyki. Jest również autorem podręcznika „Diagnostyka Prenatalna w Praktyce” red. Piotr Węgrzyn, Dariusz Borowski, Mirosław Wielgoś, obowiązkowego dla lekarzy specjalizujących się w położnictwie i ginekologii.

Wykładowca na licznych konferencjach krajowych i zagranicznych oraz kursach i warsztatach praktycznych z zakresu ultrasonografii i diagnostyki prenatalnej organizowanych min. przez Sekcję Ultrasonografii Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego.